"LUCIEN YOU IDIOT!!! " sigaw sa akin ni Sky habang sinuntok niya ako sa may mukha.
Hindi ako lumaban.
I feel so numb. Hanggang ngayon di pa rin nag-si-sync in sa akin ang mga sinabi kanina ni Rain. Feeling ko may mga tinik sa puso ko ngayon.
Kanina, hindi ako galit. Just, annoyed , hurt, and also, jealous.
Yong mga nakita nila sa akin kanina, hindi ko yun sinadya.
Ewan ko ba sa sarili ko.
I feel like, I'm not in my body a while ago.
"Bakit hindi mo siya pinigilan? " tanong sa akin ni Kennedy.
"Alam mo ba kung anong nararamdaman niya ngayon?" Ruark.
"Hindi mo ba siya tanggap? " Kaiser.
"Tanggap ko siya. Kahit ano pa siya. I just need time to accept that he lied to me. " sagot ko.
"That's not acceptable!!!!! If you love him truly then you can accept him right there and then. "sigaw sa akin ni Sky habang sinuntok ulit niya ako dahilan upang mapaupo ako sa sofa habang dumugo ang gilid ng labi ko.
Rain's brother.
Now I know kung bakit protective siya sa boyfriend ko.
"I love him okay!!!!!! I love him so much. I'm just hurt because he lied to me. Na hindi niya maipag-katiwala sa akin ang lihim niya. "Sagot ko kay Sky kasi kinukwestyon niya ang nararamdaman ko sa kapatid niya.
How dare he!! Kahit kapatid pa siya ni Rain, kong uulitin pa niya iyon, papatulan ko na siya.
"Masakit isipin na hindi ko talaga siya tunay na kilala." Hinanakit ko bigla. It’s a big pain to me because after all these times that we’re together, Rain didn’t trust me.
Sumandal ako at ipinikit ang mga mata. Pagkatapos ay unti-unting pumatak ang mga luha ko.
Lalaki man ako. Nasasaktan din naman ako.
Masakit.
Masakit na masakit, na makita ang reaction niya kanina.
Masakit na malamang hindi ko talaga siya kilala. Pero masakit din na makita kong paano ang naging reaksyon ng taong pinakamamahal ko nang sa wakas ay nagawa niyang sabihin sa akin ang totoo.
I don’t want to see that emotionless face and cold tone that he used while confessing. Na para bang tinanggap na niya na hindi ko siya magugustuhan. Na tapos na ang anumang namamagitan sa amin.
Laruan lang ba ako para sa kanya?
While drowning in my own despair, the door slammed open.
Lahat kami tumingin sa may pinto. Doon nakita na min ang Slayers na puro pawis, puro pag-aalala at galit ang makikita sa mga mukha nila.
Nalimutan ko ang lahat ng iniisip ko dahil naging masama akong kutob ko.
May nangyari ba kay Rain?
Sana mali ang iniisip ko.
Sana mali ako.
Please!!
Please!!
"What happened?" tanong ni Sky.
"Bad news!! Rain!! Rain's been kidnapped!!! " sigaw nila.
Tumayo ako bigla.
Hindi maari!!
Hindi!!
Hindi!!
"Whaattt??? " sigaw ko.
Hindi pa man sila nakakasagot ng magsimulang lumabas si Sky. Kasabay nun ang banta niya sa akin.
"Mapapatay kita kong may nangyari kay Rain Lucien. Wala akong pakialam kong leader man kita at kaibigan. " sigaw sa akin ni Sky.
Shit!!!!!!
This is all my fault!!
"Maghanda kayo. Hahanapin natin si Rain at ililigtas siya. " utos ko sa kanila.
Hindi ko na pinansin si Sky. Kasi hindi man niya gawin, ako mismo ang unang-una na gagawa.
Lahat sila ay kanya-kanyang handa habang sina Hunter, Kaiser and Dennis ay busy sa pag-tipa sa kanya-kanyang laptop, locating Rain wherever he is.
Wait for me Rain!!
**************************************************************************************
Pain . . . . is what I am feeling right now. Paano ba naman kasi, kanina pa nila ako kinakawawa. Merong susuntukin nila ako at sisipain. Kong minsan na man ay ilulubog nila ako sa drum na puno ng tubig o kaya na man ay hahampasin nila ako ng latigo sa kahit anong parte ng aking katawan.
Though everytime they do something to me, ni minsan, hindi sila nakarinig ng sigaw o hindi man nila ako nakita nang kahit anong emosyon.
Why would I? Hindi ko gustong bigyan sila ng satisfaction dahil sa mga ginagawa nila sa akin.
"Ano huh? Sisigaw ka na ba? Iiyak?" maangas na sabi sa akin ng isa sa kanila pero hindi ako sumagot. I just stare at him emotionless. Kaya nainis ata siya at mas lalong linakasan niya ang paghampas sa akin ng latigo na hawak niya.
Sa totoo lang. Manhid na ako. Kanina pa. Wala na akong maramdam. Isa pa, wala na din akong pakialam kong ano ang mangyari sa akin dio. Wala na akong pakialam kong mamatay man ako dito. I don't care anymore.
The door opened.
"Tama na yan. " sigaw ng isang boses.
Pagtingin ko, yun tao palang may pakana ng lahat ng ito, si Cross Kansumi, at may kasama medyo matangkad na balingkinitan lalaki. He have a heavy makeup on. Sayang ang mala-anghel na mukha niya sa pinaggagawa niya sa sarili.
Sa hilatsa ng itsura ng lalaki, unang kita ko pa lang, hindi ko na siya gusto.
"Now!! Now!! Now!! Look what we have here. " mapanglait na sabi sa akin ni Cross. Habang nakatingin siya sa akin.
Nakatali ang mga kamay at mga paa ko sa magkabilang dulo at ang tanging suot ko lang ay ang short pants ko. There's blood all over my body kasi napuno no ang mga yun ng mga sugat mula sa latigo at iba pa.
For others, I look gruesome. I’m sure they will question how I am still alive while having those many bloody wounds.
"Now!! Now!! Now!! Look we have here. The good for nothing bastard. " I mimicked him.
He gritted his teeth.
"Aba. . . may gana ka pang mag-mayabang ah. Ang tanong. . . . may ipagmamayabang ka ba? "Cross.
Tinaasan ko lang siya ng kilay.
"What do you think?? "
"Well, I think that there's none. " sampitaw nang lalaki.
"Wag kang makialam dito sissy. Hindi ka ba tinuruan ng nanay mo ng good manners? MY GOD!! " mapang-uyam na sabi ko.
Mukhang nainsulto siya kasi lumapit siya sa akin at sinampal ako.
"Hindi ako makapaniwala na ikaw LANG ang ipinalit sa akin ni Lucien bilang BOYFRIEND niya ngayon. I mean look at you. Your NOT even sexy and handsome." sabi niya sa akin.
Hmm. . .
So it's you.
I silently smirk evilly.
YOUR DEAD SISSY!!!!
Maya-maya lang may naririnig akong mga yabag. Maingat, magaan, at mabilis.
I slowly smile sweetly. This time I let them see that. Especially that Sissy.
"You're dead." I said plainly to them.
Gamit ang natitira kop pang lakas, hinila ko ang mga braso ko para matanggal sila sa pagkakatali dahilan upang maputol ang mga yun. Ganun din ang ginawa ko sa mga paa ko. Fortunately , ang mga tali ay hindi masyadong makapal, kundi, sa panghihina kong ito, paniguradong hindi ko mapuputol ang mga to.
While I am doing it, I keep on staring at them. After I am free at last, I laugh hard amusingly because of their reaction.
Habang tumatawa. Naririnig ko pa rin ang mga yabag at ang iba niyon ay palapit na sa amin.
Ewan ko kong hindi lang pinapansin ng mga ito ang mga yabag o talagang mahina lang ang pandinig ng mga ito.
Sa tingin ko makakarating na ang mga yabag sa aming kinaroroonan in a count of three.
One!!
Two!!
Three!!
"RAAAIIIINNNN!!!" sigaw ng isang tao.
Hindi na ako nagulat ng makita ko na mga kasamahan ko sila. Ang ikina-gulat ko ay ang sumigaw at dumating.
Si Lucien.
My heart suddenly filled with joy and love.
He came.
He truly came.
My Lucien.
My love.
My beloved.
Kumilos ang mga kasama niya, si Kuya Sky at si Knight para hulihin ang lalaki at si Cross.
"Hindi ko akalain na ganito lang sila kadaling mahuli." komento ni Kuya Kaiser na kapa-pasok lang sa kwarto.
"Yeah. " sang-ayon ng iba na papasok din.
They are all here.
"You came. " Anas ko sa kanila.
Masaya ko at narito silang lahat. Ang akala ko papabayaan lang nila ako dito.
"Rain!!! " sigaw nila.
Lalapitan sana nila ako pero hindi nila inasahan na maka-kawala si Cross mula kay Knight and now his pointing a gun at me and Lucien na kasalukuyang linapitan ako at ngayon ay masuyo niyA akong hinawakan sa baywang na siyang ikinabigla ko.
Tumawa si Cross ng malakas habang pinupunasan ang dugo sa kanyang pisngi kasi sinampal siya ng malakas kanina ni Kuya Sky.
"I'm not gonna let you ruin my plan. I'm gonna kill you two."
"Cross!! Bakit pati si Lucien idadamay mo. Ang usapan lang natin ay si Rain lang ang papatayin mo." sigaw nang lalaki.
"So you're part of this too Faelan." mapanganib na sabi ni Lucien.
"Faelan?" tanong ko.
"Ow!! Common Lucien baby. I'm back and will you order this member of yours that he'll let me go so that I can hug you?" Faelan sweetly said.
"Eh? Who are you anyway? " tanong ng isa sa aking Slayers.
Lahat sila naiinis na sa lalaki. After all, Lucien is their Leader’s possession.
At ako?
I just keep my mouth shut.
"I'm Lucien's boyfriend." masayang sabi niya.
"You mean . . . . your his fucking bitch, slut, gold digger, useless ex? " sabat naman ni Sky.
So I’m correct.
Huh!! I finally found you!!
You're dead!!
"So you're the one. " I said coldly.
Sinenyasan kong batuhan ako ni Tricka ng isang shuriken niya. When he throw one, I catch it. Pero bago ko pa ibato iyon kay Faelan, nakita kong pinutok na ni Cross ang baril niya kay Lucien.
I immediately move to cover myself to Lucien as I throw my shuriken to Faelan.
Tiniyak ko na tatama yun sa noo niya. Kasi hindi ako matatahimik na lalabas pa siyang buhay dito.
Actually I just want to torture him further but when the bullet target Lucien’s heart, I decided to finished it once and for all. So I just killed him, that instant.
'Where even bitch.' I whispered while my body started to fall through the floor habang nakatakip sa sugat ang kanan kong kamay. But I saw Lucien catch me immediately before I completely fell.
The bullet penetrated my left breast. Near the heart. Hinawakan ko si Lucien sa pisngi kahit duguan pa ang kamay kong iyon.
"I love you Lucien. And I'm sorry!!" masuyong sabi ko kay Lucien and right there and then, my vision blackened.