ตอนที่8 ข้าชอบเจ้า
คืนหลังงานวันเกิดเหลียนก็ฝันถึงนักพรตอีกครั้ง
โดยในฝันนักพรตได้มาบอกว่าเวลาของเจ้าเหลือไม่มากแล้ว ตอนนี้ในโลกที่เจ้าจากมากำลังวุ่นวาย ซึ่งมีเจ้าคนเดียวที่จะไปช่วยได้
หลังจากนั้นเหลียนก็ตื่นขึ้นมา
และนั่งครุ่นคิดความฝันของเขา
ซึ่งเหลียนไม่อยากไปจากที่นี่เพราะรู้สึก
ชอบเทียนเข้าแล้ว
หลังกลับจากมหาลัยเทียนก็เจอเหลียนนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก ซึ่งเหมือนเทียนไม่กล้าสบตาเหลียน
แต่เหลียนนั้น มีเรื่องอยากจะคุยกับเทียนเลยเดินตามขึ้นไปที่ห้อง
แต่เทียนปิดประตูเงียบ
"นี่เจ้าว่างหรือเปล่าข้ามีเรื่องจะคุยกับเจ้า"
"วันนี้ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายเอาไว้คุยวันหลังเถอะ"
เทียนตอบ
ซึ่งเหลียนอยากจะบอกเรื่องราวความฝันของตน
และความรู้สึกที่มีต่อเทียน
แต่เทียนก็พยายามหลบหน้าเหลียนตลอด
จนเหลียนทนไม่ไหว เลยบอกเทียนไปว่า
"เทียนเจ้าเปิดประตูมาคุยกับข้าก่อน
ถ้าเจ้าไม่เปิดข้าจะพังประตูเข้าไปเดี๋ยวนี่ล่ะ"
เทียนยอมเปิดประตู
เหลียนจับเทียนเข้ามาในห้องของตน
" เจ้าเป็นอะไรทำไมต้องคอยหลบหน้าข้าตลอด"
" ป่าวช่วงนี้ฉันยุ่งๆอะเลยไม่ค่อยว่างก็แค่นั้นเอง"
เหลียนจับเทียนเหวี่ยงไปที่เตียงแล้วก็ค่อมเทียนไว้
"มีอะไรก็บอกข้ามาตรงๆว่าเจ้าเป็นอะไรกันแน่"
เทียนพยายามจะผลักตัวออกแต่สู้แรงของเหลียนไม่ได้
"คือฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นอะไรตั้งแต่วันนั้นที่ฉันเมาแล้วมานอนห้องนายฉันก็เอาแต่คิดถึงเหตุการณ์ในวันนั้นแล้วก็คิดถึงแต่นายจนฉันสับสนไปหมดแล้วว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไรกันแน่
เหลียนก็มองหน้าเทียน
เทียนพูดว่า"นายมองฉันแบบนั้นทำไม"
เหลียนตอบเทียนไปว่า" ข้าก็เหมือนกันเอาแต่คิดถึงเจ้าป็นห่วงเจ้า
อยากจะเจอหน้าเจ้าทุกๆวัน อยากปกป้องเจ้าข้าก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าข้าเป็นอะไร
ข้ารู้แต่ว่าข้าอยากจะอยู่แบบนี้อยากกอดเจ้าเอาไว้ไม่ให้เจ้าไปไหนได้"
ทั้ง2คนร้องไห้ แล้วเหลียนก็จูบเทียน
" ข้าชอบเจ้า"เหลียนพูดออกมาที่ข้างหูเทียนเบาๆ
เทียนได้แต่มองหน้าเหลียนแล้วก็ประกบปากจูบแบบไม่ลังเลเหลียนก็ตอบสนองในทันที