Amelia, her sabah uyanmadan önce gözlerini birkaç saniyeliğine sıkıca kapalı tutardı. Sessizlik içinde, kızının hafifçe kıpırdanışını dinler, birkaç saniyeliğine geçmişten gelen görüntülerle savaşırdı. Victor'un kokusu hâlâ zihninde tazeydi. Annesinin son bakışı, alevlerin içindeki çığlıklar… Hepsi, her sabah onunla uyanıyordu.
Ama şehir, ona kaçış imkânı veriyordu. Kalabalığın içinde görünmez olmak, sürüsünden uzakta yaşamak, geçmişi biraz olsun bastırmasına yardım ediyordu.
Babası, onu insanlarla iç içe olan şehir merkezindeki şirketlerinden birinde çalışmaya göndermişti. Görevi; büyük organizasyonlar, toplantılar, diplomatik etkinlikler düzenlemekti. Kurt dünyasında bu iş önemliydi çünkü alfa liderler ya da yüksek rütbeli kurtlar insanlar arasında görünürken dikkatli davranmak zorundaydı. Amelia, onların ihtiyaçlarını anlayabilecek kadar kurt, ama insan dünyasında görünmez olacak kadar gizemliydi.
Etkinlikleri titizlikle planlar, her ayrıntıyı kontrol ederdi. Gelen alfaların kim olduğunu, nasıl davranmaları gerektiğini sezgisel olarak biliyordu. Onu tanımayan kurt adamlar, henüz kurdu çıkmadığı için onun bir kurt kadını olduğunu anlamıyordu. Ne kokusu vardı ne de kurt aurası. Bilenlerin büyüsel doğası, onu görünmez kılıyordu. Bu, aynı zamanda bir kalkan gibiydi. Çünkü bilenler tehlikedeydi. Onları ele geçirmek, düşman sürüler için paha biçilemez bir zafer sayılırdı.
Kızıyla birlikte, şirketin sahibi olduğu bir gökdelende, sade ama şık döşenmiş küçük bir dairede yaşıyordu. Kızının Victor'a benzeyen gözleri, onu her sabah yeniden geçmişe götürse de, aynı zamanda ona yaşama sebebi veriyordu.
Aradan iki yıl geçmişti. Kız artık neredeyse üç yaşındaydı.
Ve o sabah, Amelia hayatını değiştirecek bir etkinliğe hazırlanıyordu.
Sürülere açık olmayan, yalnızca seçilmiş alfa liderlerin katıldığı özel bir diplomatik gece düzenlenmişti. Bu gece, Amelia'nın düzenlediği en önemli etkinliklerden biriydi. Kokteyl boyunca, alfaların birbirleriyle barışçıl ilişkiler kurması amaçlanıyordu. Gerginlikleri azaltmak, yaklaşan küresel değişimlere karşı işbirliği oluşturmak gerekiyordu.
Amelia, siyah elbisesi içinde mekânı kontrol ederken, gözleri istemsizce kalabalığın arasında yeni gelen bir adamı takip etti. Yüksek, geniş omuzlu, koyu saçlı, keskin çene hatları olan bu adam, adeta karanlıkla iç içe yürüyordu. Ama bir şey vardı… nefesi kesilmişti. Kalbi, kurdu… hepsi aynı anda tepki verdi.
O an göz göze geldiler.
Ve işte o saniye…
Her şey değişti.