"Hey, Sky!!! Tara na!!! " Tawag ng mga kasamahan ni Kuya Sky sa kanya.
"Oo, nandiyan na. " sagot ni Kuya Sky habang tiningnan niya ulit ako with his gentle gaze.
"Oh pano ba yan, una na ako. Kita na lang tayo mamaya. Don’t forget that you need to explain yourself later." Pag-kausap ni Kuya Sky sa akin.
Agad akong tumango at nag -umpisa na akong maglakad paalis ng may naalala ako.
YUNG GUIDANCE OFFICE!!!
Kaya naman ay dali-dali akong bumalik at hinablot yung kamay ni Kuya Sky para pigilan siya sa paglalakad paalis na din doon para saluhan ang mga kasama nito na nauna nang umalis.
"Teka lang! San ba ang guidance office niyo dito?" Nagkakamot sa batok na tanong ko sa kanya.
Napailing na lang siya. While smiling, itinuro niya sa akin kung saan ang office ng guidance habang ginusot niya ang ulo ko. Agad ko siyang sinaway, ayaw kong maguloa ng buhok ko no.
I don't have the time.
I’m so lazy tidying it again.
Kaya nagpaalam na ako sa kanya at iniwan agad siya.
Pero—
"Oops, baka may nakalimutan ka Rain, hm= San kiss ko?" Pabulong na pagpipigil niya sa akin sabay tinapik tapik ang hintuturo nito sa may bandang pisngi niya.
Kaya napatigil ako sa ak mang paglakad ko.
Tumingin ako sa kanya with that 'Are you serious' look at nilibot ang paningin sa paligid. Doon nakita ko na nakatingin pala silang lahat, including the companions of my brother, at ang sasama ng tingin sa akin. Well, ang sasama ng tingin sa akin ng mga babaeng biglang nag sulputan ng dumating sina Kuya Sky.
"Seryoso kuya? Mamaya na lang. Ang daming tao. Nakakahiya. At isa pa, remember my alias in this school?" Anas ko sa kanya ng pabulong.
"NOPE, I want it NOW. So-----" sagot ni Kuya Sky habang tinuro yung pisngi nito ulit.
*Sign*
My brother was so persistent.
Yun yung isa sa mga napansin ko sa kanya.
Kaya, kiniss ko na lang siya sa pisngi. Wala rin lang naman akong magagawa eh.
Pagkatapos ko siyang i-kiss ng mabilisan, naglakad na ako palayo, scratched that, patakbo na palayo sa kanya.
Gosh, ang tatalim ng mga tingin ng mga nasa paligid. Lalong-lalo na yung mga babae. Para bang papatayin ako sa tingin, eh noh. Yung iba, nagbubulungan na, naririnig ko na man, habang nakatingin sila sakin.
Oh well!!!
I DON'T CARE.
Mamatay kayo sa inggit.
Mwahahahahah!!!
****************************************************************************************************
"Haaaaayyyyyyy sa wakassssss!! Nakarating na din ako sa Guidance Office." Bulong ko sa kawalan.
Then I walk in to inquire about my schedule and to do their process for me to enroll myself properly and officially in this school.
Nang makuha ko na ang Slip ko na kung saan nakasulat doo naka-print ang schedule ko. Umalis na ako don para habulin ang una kong subject for this day.
Pagtingin ko sa Slip. 3-A-Scarlet ako.
So, gora na ako papunta dun.
****************************************************************************************************
"Ui, pare, sino yung cutie na humalik sayo?" Curious na tanong ni Ruark Cassidy sa akin.
"Hanep pre! Nagsisimula pa lang ang pasukan, may na loko ka na agad. Take note nerd pa huh? Angas ng karisma mo." Sabi na man ni Kennedy Mondragon.
"Ano? Di mo ba sasagutin ang mga tanong ng mga yan?" Tanong na man ni Kaiser Rastum.
Kanina pa yang mga yan.
Tsk!
Tanong ng tanong kong sino daw yung nerd kanina na humalik sa aking pisng at kung bakit niya ako hinalikan.
Well, Big news! The one who kiss me, is my beloved little brother. At kung bakit? Simple lang. Gusto ko eh. Anong naman ang magagawa nila? Hmmm?
Kidding aside.
The truth is, I just want to feel that he’s already here. With me. With us! Like he ought to be.
Na hindi lang panaginip ang lahat na kasama na namin siya nang ilang linggo na.
At saka, pambawi na rin niya sa akin for the past years na wala siya sa amin.
Pambawi for those passed years without him giving me affections like a sibling should do to their sibling.
Kaya ginawan ko siya ng kondisyon na yun. Condition that, whenever we meet or are saying goodbye to each other, he needs to kiss me on my cheek.
Corny no?
Pero wala akong pakialam.
Oh! Just remembering on how cute he was when he blushes every time he kisses me. Hindi nakakasawa. I’m getting addicted to it. Wala namang masama, kasi, kuya niya ako.
Syempre, di ko sasagutin ng katotohanan ang mga tanong ng mga ito. Ayaw ko namang malagay sa alanganin si Rain. Also, I promise him that I would never tell no one— aside from my gang who already knows— our relationship.
Ewan ko din sa kanya, for me, I am already prepared and excited to announce our relationship in public. But sadly, my brother didn't want to. On second thought, naiintindihan ko naman siya noong nagpaliwanag siya sa akin kung bakit.
But that makes me sad and disappointed. Kasi dahil diyan, masasabi kong hindi pa kami katiwa-tiwala sa kanya. Hindi niya magawang ibigay ang sarili niya sa akin. He’s not trusting us yet. He was still reserved towards us.
Hindi ko naman siya masisi kasi alam kong nahihiya pa rin siya sa amin. Inaalala pa rin niya na baka raw maging pabigat lang siya. Na bibigyan niya kami ng kahihiyan kong magkamali siya. Bibigyan ng problema. Mga ganyang bagay.
Hopefully, that won’t be imprinted in his mind for so long as long as he is with us. But before that happens, I’m sure we can change that. After all, we have the rest of our lives to do that. I CAN DO THAT!
Kaya ng nagpaliwanag siya pa-tungkol doon, hindi ko maiwasang yakapin siya ng mahigpit. With me assuring him that he is not a burden to us, and he will never be.
Kahit bigyan niya kami ng problema— na alam ko na mang hindi– eh matatanggap pa rin naming siya at hindi iiwan o pag-tatabuyan. Bagkus, kami pa ang mag-aayos ng problema na yon with an obvious smile. He can create and give us so much headache and chaos which we will embrace and fix willingly. Marami pa akong sinabi sa kanya to coax him and I think it hits him hard as he cry sadly within my arms.
With that session, I think our relationship strengthened. Our bond grows stronger and closer. Which makes me happier and more satisfied.
"Tsk, tinatanong pa ba yan? Syempre! Isa na naman sa nahumaling sa charm ko. With my handsome and piercing green eyes, sino ba ang hindi?" Nakakaloko kung sabi sa kanila when I gave them an obvious smirk.
Binato tuloy ako ni Kaiser ng unan na nadampot niya.
"ULUL!!! Tol, wag kang ganyan. Masyadong mahangin." Kaiser.
"Inggit ka lang tol." Pang-aasar ko sa kanya.
"Tsk. Ano na mang kainggit-inggit sayo?" Ruark
"Eh, lahat naman tayo gwapo. Pero MAS gwapo ako sa inyo syempre." Kennedy
"Tsk. Mas mahangin ka pa kaysa kay Sky eh. Tumahimik ka na nga lang dyan." Ruark.
Siya nga pala, nandito kami sa headquarters ng Novel Knights which is the number one gangster group in Philippines.
Well, Isa din ako sa mga miyembro ng nila obviously as I am with them aside from my own group, Stell.
"Totoo naman ang sinabi ko eh. Kahit pa si Dragon. Mas gwapo ako kesa sa kanya noh!" Mayabang na sagot ni Kennedy kay Ruark.
"What is it again Storm?" Malamig na sabi ng bagong dating kay Kennedy aka Storm.
I smirked again when I saw the one who had that cold voice.
No other than the famous DRAGON. The leader of this gang as well as the most powerful and richest man that ever walked in this world. LUCIEN RUSHELL LEE ANDERSON
"PATAY KANG KENNEDY KA!!!!" I exclaimed, not minding how Lucien will react pagkatapos kong tumingin kay Kennedy na namumutla sa takot at nakita ang mga nagpipigil ng tawa ng iba pa naming kasama.
HAHAHAHAHAHAHA!!!!