Hindi ko na man intensyon na maging cold kay Rain.
And—
I'm not angry towards him.
I was just—
Disappointed.
And maybe—
I just don't want him to leave my side.
Siguro. Na-trauma na lang ako nang matagal siyang nawala sa amin. Kaya, feeling ko, mawawala siya ulit kapag pinayagan ko siyang pumunta sa Japan.
Haaayyyysss!!
Now I'm overreacting!!!!
"Ano namang mukha yan? Para kang nalugi ah!!" buska sa akin ni Kennedy na kaka-pasok lang ng HQ na min.
Binigyan ko lang siya ng masamang tingin.
"May problema ka ba?" tanong na man ni Kaiser.
"Nahhh. . . I can handle it. " malamyang sagot ko.
"Are you sure?? " biglang sabat ni Ruark.
"Yeah." I just answered plainly.
Nagtama ang tingin na min ni Lucien. Sa mga tingin pa lang niya, alam kong di siya naniniwala.
Tsk.
Fucking sharp.
We're childhood friends after all.
Ay oo nga pala. Naalala ko. Nag-uumpisa na siyang maghinala sa amin kay Rain. Kong ano ba ang relasyon ko sa kanya. That’s why I intentionally avoided him after I contradicted him when he wanted to punish Rain, bukod sa nararamdaman kong pagka-inis talaga sa kanya ng dahil doon.
Putcha naalala ko na naman ang inis ko sa kanya. Pero nang dahil sa naalala ko yun. Dali-dali akong tumayo at lumabas na. Para makaiwas. Sa lahat-lahat. Baka manggulo pa ako dito ng wala sa oras.
"Where are you going?" tanong bigla ni Lucien na siyang ikinatigil ko sa paglalakad at natigil sa kinaroroonan ko.
As usual, saying that with his cold voice, goosebumps were so real.
Yikes!!
Pero—
Hindi ko siya pinansin at tuloy-tuloy lang ako sa paglakad palabas ng room.
Nang nakalabas na ako, huminga ako ng maluwag at dumiretso na sa tambayan namin ng sarili kong gang.
"Hey boss what's up?" tanong nila ng nakita nila akong parating.
"Nothing." maikli kong sagot at umupo na lang sa may couch.
Tinaasan lang nila ako ng kilay.
Haysss!!
Isa din tong mga to eh.
Kilalang-kilala ako.
Total, alam na rin naman nila na kapatid ko si Rain. I might as well say to them that Rain wants to go to Japan. That I didn’t agree to that. And now, we’re in a cold war. Which I started.
"Rain wants to go to Japan. I don't want him to go. " I just stated simply and directly to them.
Habang hindi na hinintay ang kanilang reaction, nag salin ako ng Pineapple juice sa baso naka display sa center table namin doon.
Mukhang nag babagong buhay ang mga loko. Healthy ngayon ang naka display a inumin nila.
"What? Why??? " reaction nilang lahat.
Ooohhh.
Tingnan niyo.
Parehas lang kami ng reaksyon.
Tsk!!
"Lessen your voice." sawat ko sa kanila.
Nakita ko naman silang, kumalma at tumahimik.
"Why?" tanong ni John na siyang unang nakabawi ng pag-ka bigla.
"According to him, he missed being there and he also said he missed 'someone's'. " sagot ko. Habang ininom ang lahat ng natira sa baso ko.
Putcha hindi ko feel na umiinom ako. Kong alak sana edi feel na feel ko ang pag-eemote ko ngayon.
Anyway, di ko naman pwedeng sabihin sa kanila na----------
"Oh!! He wanted to go there because he missed fighting along with his gang mates."
Kapag sinabi ko yun ay paniguradong mag-fre-freak out ang mga to panigurado. Kaya sinabi ko na lang ang sinabi ko sa kanila kasi malapit na man yon sa katotohanan.
"Ow? Yun lang naman pala boss. Edi payagan mo na. " sagot naman ni Arvin.
Kumunot lang ang noo ko sa narinig ko. Sign na di ko gusto ang sinabi ni Arvin.
Hindi ako umimik.
Pagkatapos ng ilang sandali, bumuntong hininga silang lahat.
Sa mga oras na ito, alam na nila ang dahilan ko kong bakit ayaw kong payagan si Rain. As I said a while ago, they do know me well.
"Sky, wag kang selfish." sabi ni Maximus.
Mas lalong sumama ang tingin ko sa kanila.
"Ow relax lang." pag papakalma sa akin ni John
"I'm relaxed!!" I exclaimed.
"Weh? " hindi naniniwalang sagot ni Maximus.
"Kasi naman boss, bakit ba kasi hindi mo payagan si Rain na pumunta ng Japan? Bi-bisita lang naman yung tao gaya ng sinabi niya sayo. " pagpapatuloy ni Dennis.
"And that DOESN'T mean na di na siya babalik. " dagdag ni Arvin.
"Yeah. Yeah. Whatever. " balewalang sagot ko.
"BOSS MAKINIG KA NAMAN!! " sigaw nilang lahat.
Laahhhh!!
Galit na sila
*laughs*
I know!!
I must be angry because they yell at me because they are my underling but--------nahhh!! I don't care, they're my friend and that is the main reason why.
"Oo na. . . . . papayagan ko na siya. "sabi ko na lang bigla sa kanila.
Yeah!!
Papayagan ko na siya.
Siguro na man—
Di siya mawawala ulit sa amin.
I pray for that.