Nakasimangot akong naglalakad sa hallway papuntang canteen ngayon. Kasi naman, di pa rin ako pinapansin ni "Hey baby, gising na!! " malambing na sabi ng isang boses habang naramdaman kong tinusok-tusok pa niya ang kanyang daliri sa pisngi ko.
Probably my Kuya Sky.
Tinabig ko lang ang kamay niya at hinila ang unan na nasa tabi ko at gamit iyon, tinakpan ko ang mukha ko. Kahit hindi na ako makahinga ng masyado. Istorbo naman kasi, gusto ko pang matulog.
I heard a small laugh from my brother. Aba'y tinawanan lang ako. Maya-maya lang ay naramdaman kung may humila sa unan ko.
"Kuya, I want to sleep!!!! Dakara ore o hanatte oite Kure!! Deteike!! Motto hayaku!! (So leave me the fuck alone!! Get out!! Faster!!)" reklamo ko sa humila ng unan ko while changing my position to continue my interrupted sleep.
Hindi ko napansin na nagsalita na pala ako ng Japanese sa harap ni Kuya Sky.
"Hahahahahaha!! KUYA!!!!! Hahahaha. . . . STOP!!!!! " Hagalpak ko maya-maya lang sabay tawa ng malala.
Tawa ako ng tawa. Kasi na man. He tickled me so much that I couldn't stop bursting into fits of laughter when he realized that I'm not gonna stand and prepare myself to go to school.
"Nope!!! Unless you get up and then fix yourself to go to school. " tatawa-tawang sabi niya.
“Also, you should be careful when you're outside, don't unconsciously talk with strangers using your second language Baby. Thankfully I’m the one you talked to. Afterall, if they know that you know how to talk in foreign language, they will question your identity that you want to portray.” Dagdag pa niya.
Napamulagat ako bigla ng marinig ko. Pero nalimutan ko agad ang naramdaman kong guilt nang maramdaman kong kilitiin na naman niya ako. So, I immediately got up and ran towards the comfort room. Ayaw ko kang kilitihin na naman niya ako. Ang sakit kaya sa tagiliran. Oh my sides!!
I heard him laugh hard.
'Mabulunan ka sana.' Anas ko ng mahina sa sarili ko.
"Kuya!!! Get out of my room. NOW!!" sigaw ko maya-maya ng makita kong wala siyang balak umalis sabay balibag ko sa pintuan ng CR.
"*laughs*yeah. yeah." sagot naman niya habang tumatawa pa din.
Nang marinig ko na ang mga yabag niya paalis saka ko naman inalis ang aking mga damit at inumpisahan na ang aking morning ritual.
In the dining table----------
While eating, sinabi ko na kay Kuya Sky na balak kong pumunta sa Japan para magliwaliw.
"Kuya, I want to go to Japan. "
Then I continue to eat.
Nagulat ko ata siya ng sobra-sobra at naibuga niya ang iniinom niyang kape. I chuckled slightly at that. Ako na ang masamang kapatid.
Hahaha!
"*cough.cough*Ano????? Bakit ka pupunta ng Japan? MAY NAGAWA BA AKONG MALI? MAY DI BA AKO NAGAWANG GUSTO MO? SABIHIN MO LANG ANG LAHAT NG GUSTO MO AT GAGAWIN KO BASTA'T WAG KA LANG PUPUNTA NG JAPAN!!" aligagang sabi niya.
"Eh??" naguguluhan kong sambit
Halah!!
Bakit ganyan siya mag-react?
Pupunta lang naman ako sa Japan para magbakasyon. Lumapit siya sa akin.
AT NIYUGYOG AKO!!! ╥﹏╥
"BAKIT KA NGA PU PUNTA SA JAPAN? IIWAN MO NA AKO? " Tanong ulit niya.
Eh? Naiiyak na siya? Bakit kaya?
Tinulak ko nga siya.
Nahihilo ako.
"Ano ba kuya, nahilo ako dun ah!" reklamo ko habang nakahawak ang isang kamay ko sa ulo at hinimas iyon nga kaunti.
"At tyaka kuya, sinabi ko lang na pupunta ako sa Japan, kong ano-ano na sinabi mo. " litanya ko pa.
"That's just because. . . okay naman tayo this past few months and then here you are biglang magsasabi na gusto mong pumunta sa Japan? Akala ko pa naman ayaw mo na akong makasama at babalik ka na sa Japan." mahabang sagot naman niya sa akin. Which makes me silent.
What?
"Kuya, bakit naman kita iiwan eh lab na lab kita!! Yhieeee!!" pakunswelo ko sa kanya in joking manner. I even made my voice sweeter than usual. I hope it’ll calm him and stop him from thinking any further.
Bakit naman ako aalis? Nagustuhan ko na sila. Bakit ko naman sila iiwan?
I chuckled slightly. Dahil nakita ko siyang, ngumiti ng kunti. Though he hide it sa pamamagitan ng pag-inom niya ng tubig but my eyes clearly see na tumaas ang gilid ng labi niya.
Pinitik niya ako bigla sa noo ng hindi ko napansin. Huhu!! Sakit!!
"Bakit ka ba namimitik?" angal ko sa kanya habang hinihimas ang napitik kong noo habang nakanguso.
He just smirks at me habang pinisil niya ang nakanguso kong labi.
Pumiglas ako kaagad habang tinutulak ang kamay nga. Putcha, ang bibig ko.
Nanlisik ang mata ko sa kanya nang wala siyang balak na bitawan ako kaya naman ay pinilit kong ibuka ang aking bibig. Gamit yun ay kinagat ko ang mga daliri na ginamit niyang mga daliri sa pagpisil sa nguso ko.
Hmp!!
Buti nga sayo!!
“AAHHH!!” My brother exclaimed.
He immediately withdrew his fingers that I just bit.
“Good for you.” Ismid ko sa kanya. Habang umupo ako sa upuan ko at uminom ng gatas na inihain sa amin.
My brother smiled at me amusingly. Nakalimutan niya na yata yung kinagat ko na kamay niya.
Umupo siya sa harap ko. Habang uminom din siya sa baso niya na may kape. Pagkatapos ay nagsalita siya.
"Bakit ka ba kasi pupunta sa Japan?"
"Just because.” I shrugged.
“I just want to visit my gang mates and I miss battling with them." I continued.
Yeah. Bukod sa na-miss ko talaga ang mga tukmol kong mga miyembro, na-miss ko din talagang makipag-bugbugan doon, syempre, kasama ang gangmate ko.
"Pupunta ka lang doon para makipag-bugbugan? NO! I won't allow you to go." matigas na sagot ni Kuya Sky sa akin.
"WHAT? BUT WHY? " tanong ko agad ng may kalakasan because I was not expecting his answer.
Bakit ayaw niya?
"Because, I don't want you to get hurt." sagot naman niya. Tapos tinularan pa niya ang boses ko kanina.
Yun nga lang , para siyang nagpapaliwanag sa BATA. Ginawa ba naman akong bata!! HOW DARE HE??
"KUYA!!! I'll be alright. "
"N-O-P-E. Nope!!! That's final. " He coldly said to me as he stood, about to walk away.
"I'll wait for you in the car. " He continued.
Tapos pumunta na siya sa garahe. Dali-dali ko siyang sinundan. Baka iwan ako nun.
Hanggang sa nakapasok kami, tahimik lang siya.
Tuloy-tuloy na yun hanggang sa nakarating na kami sa school.
He parked the car and just went out without saying anything.
"Faster Rain. " sabi niya pa sa akin, nang makita niya akong, naka upo pa.
Grr!!
So cold.
Hindi na ako kumibo, mabilis na lang akong lumabas at sinundan siya.
He locked the car and that's it! He just walked away and left me there.
Anyare?
What's the problem?.
Haysss. . . .
Sana di ko na lang ipinag-pilitan na pupunta ako ng Japan. Ayan tuloy!!
Nang makarating ako sa canteen, humanap na lang ako kaagad ng bakanteng upuan at umupo sa lamesa na bakante habang nakabusangot.
Ano ba yan!! Wala akong gana!! Kaya naman ay iti-nukod ko na lang ang mga kamay ko sa ilalim ng baba ko habang napatulala na lang doon.
Maya-maya lang ay may biglang tumapig sa braso kong nakatukod kaya muntik ng tumama ang beautiful and cute fez ko sa lamesa.
Putcha!!
Handa na sana akong sugurin ang tumabig sa kamay ko pero natigilan ako ng makita kong ang Kuya Sky ko pala yun.
Nalungkot na naman tuloy ako nong makita ko siya. Dahan-dahan akong bumalik sa pagkaka-upo.
Nabigla ako nang nag-lapag siya ng dalawang pizza slices sa harap ko at coke in can kaya napatingin ako sa kanya na nagtataka.
"Kumain ka na." sabi niya sa akin at umupo siya sa harap ko. Pero di ko man lang ginalaw yun. Ni hindi ko siya sinunod.
"Didn’t you hear what I’ve said? I said eat it." narinig kong ulit ni Kuya Sky na medyo may halong diin.
Ayan na naman, galit na naman siya. This time, sinunod ko na lang siya para hindi na siya magalit ng tuluyan. Maya-maya lang, hindi na ako nakatiis, bigla akong tumayo at lumapit sa katabi niyang upuan at yinakap ko siya ng mahigpit.
"Kuya! Sorry na! Sige! Di na ako pupunta sa Japan basta't wag ka lang magalit sa akin. *huhuhu*" sabi ko sa kanya habang hindi ko namalayan may tumulo na pa lang mga butil ng luha sa aking pisngi.
Bahagya niya akong inilayo sa kanya while I'm still pouting.
Narinig ko siyang bumuntong hininga. Then I feel him tilting my head towards him using his fore and middle finger.
In between tears, nakita ko ang gwapo niyang mukhang sa wakas ay ngumiti sa akin.
"Rain. Hush! I'm not angry, okay. So stop crying. "Masuyo niyang sabi sa akin while he uses his fingers to wipe my tears away.
Wala na akong pakialam sa mga tao dito. Wala na akong pakialam kong makita pa nila ang ginawa ko as we we're supposed to be strangers. Wala na talaga akong pakialam basta't magkaayos lang kami ng Kuya Sky ko.
"H-hindi ka galit? Bati na tayo?" parag batang tanong ko sa kanya.
"Yes."
"Yey!" I exclaimed happily dahilan upang tumwa siya ng bahagya.
"Parang bata." tukso niya sa kin.
Then he hugged me.
"AYOS!! Ayos na sila!!" masayang sabi ng mga boses, interrupting our sweet moment.
Humiwalay ako kay Kuya Sky at tinignan kong kanino ang mga boses na yun.
Ang mga miyembro ng Steel pala.
"Buti na man at ayos na kayo." Narinig kong sabi ni Kuya Maximus habang umupo sa tabi ko.
"Oo nga eh." sang-ayon nong tatlo.
Ngumiti lang ako sa kanila. Sumalo na sila sa amin at nabigla ako ng mag-baba sila sa lamesa ng maraming pagkain.
'Loko tong mga to. Pero wow, ang daming pagkain!!' Busangot na anas ko ng mahina which I think my brother heard as he laugh slightly. Kinurot ko nga siya sa tagiliran.
"Ehhh?? Ang dami naman niyan. Bibitayin na ba tayo?" tanong ko sa kanila, baka sakaling makabawi.
Biglang tumunog ang tiyan ko dahil sa gutom. Ngayon na di ko na preno-problema ang away namin ni Kuya Sky, naramdaman ko na, na gutom na ako. Saklap na man. Pero ayaw kong sabihin sa kanila kasi panigurado, tutuksuhin na naman nila ako.
"Wag ka ngang ANO dyan. Rinamihan talaga na min at ng may makain rin kami." buska sa kin ni Kuya Dennis habang binatukan ako ng mahina.
I glared at him which in the eyes of these people I look like I pouted.
"Grabe!! Ganun ba ako katakaw?" reklamo ko sa kanila agad.
"OO!!!" sagot nilang lahat sabay tawa.
Sabi ko nga. Nagtanong pa kasi ako eh.
Tsk.
"And also. . .despedida mo rin yan" sambit ni Kuya Arvin.
"Despedida?" nagta-takang tanong ko sa kanila.
Halah! Aalis ba ako? Bakit di ko alam? Di naman nila ako inin-form na aalis pala ako.
"Yes. " matter of fact na sagot ni Kuya John.
"Why? " Tanong ko sa kanila.
"Because you're going to Japan as you wish. "sabat ni Kuya Sky.
Totoo? Waahhhhhh!! Yessss!!!