"All passenger seats please buckle up because we're heading to Ninoy Aquino International Airport. Please ensure your seat backs and tray tables are in their full upright and locked position. Make sure your seat belt is securely fastened, and all carry-on items are properly stowed. We’ll be landing shortly. Thank you. "
Naalimpungatan ako mula sa pagkakatulog ng marinig ko ang nagsalita.
Ow!!
We're landing already.
Napabuntong hininga ako ng bahagya. Actually, hindi ko gustong bumalik sa Pinas.
NOT YET!!!
I'm also worried about my Slayers. My gangmates. My friends. My family. Ayaw ko silang iwan, hindi katulad ngayon na alam kong hindi sila safe ngayon.
Nang tuluyan na kaming lumapag. Kinuha ko na ang backpack ko. Maya-maya lang ay napatigil ako bigla ng may naramdaman ako habang naglalakad ako pababa ng eroplano. I know there is someone who is spying on me right now. So I moved casually and pretended to not know anything. As I am walking to the hallway, my eyes catch the ones who's spying on me. There were five of them. Shit!! Kailangan ko silang maiwala.
Madali ako na nag-isip ng paraan. Af a while, naka isip ako ng magandang ideya. Hinanap ko ang comfort room ng airport. As I entered, I immediately pulled my coat inside my backpack and I wore it. I tied my hair up which is a little longer now, enough so that it can be tied up a little. After that, I put on dark make-up and maroon shade lipsticks. With a final touch, I put my sunglasses on.
TADAAAAA!!!!
A new me.
As I finish what I did. Lumabas na ako at naglakad na parang walang nangyari. Using my peripheral vision, I saw the five guy na palingon-lingon na parang may hinahanap.
SO OBVIOUS!!!
Umingos lang ako at tuloy tuloy na ako na nag-lakad papuntang exit. But, mukhang may utak ang isa sa kanila dahil ngayon ay na kasunod siya sa akin.
NO CHOICE!!!!
I run faster and faster. Pagtingin ko sa likuran ko, nakasunod siya sa akin na siyang sinundan pala ng mga kasama niya. Tumakbo ako ng tumakbo hanggang sa nakarating na kami sa station ng Tren. Nakita ko na sasara na ang pintuan ng Tren kaya mas binilisan ko pa ang takbo ko at dali dali akong sumakay doon.
Geeezzzz!!
Nakalusot pa ang tukmol. Nagawa din niyang makalusot bago pa sasara ang pintuan. Ang tagal kasi na sumara ang pintuan. Sinimulan ko na namang tumakbo. But this time, sa loob ng tren.
"AY ANO BA YAN!! "
"MAG-INGAT KA NA MAN. "
"ARAY!!! "
"AI!!! "
Reklamo ng mga pasahero na nabangga ko.
"SORRY!! SORRY!! SORRY!! " paumanhin ko sa mga tao.
Sunod-sunod ang paumanhin ko sa mga nasasangga ko. Tinulak-tulak ko pa ang ibang nakasalubong ko para lang makalayo sa humahabol sa akin. Habang tumatakbo, I saw a door. When I open it. Bwisit!!! Exit pala yun papunta sa isa pang bahagi ng tren. Lumingon ako sa likod. MALAPIT NA SIYA!!!!
I have no choice. I jump to the other side. Muntik Na akong di umabot sa lakas ng impact ng hangin. Buti na lang nakahawak pa ako. I sighed. Habang tumatayo, I silently arrange my clothes as I calmly enter the door. Pumasok na ako at dire-diretsong naglakad at naghanap ng bakanteng upuan. After a few minutes, bumaba na ako sa first stop kasi malapit lang yun sa school.
Balak kong, dumeretso sa school kasi gusto kong isurprise si sina Kuya Sky.
Nang lalabas na ako sa exit door ng tren---- ANAK NG------Nakita ako ng humahabol sa akin, kasama na niya ang kanyang mga kasama. At papalapit na sila ngayon sa akin kasi namukaan na nila ako. Tumakbo na naman ako ng mabilis. Habulan ang peg na min hanggang sa makarating ako sa school.
WAAAHHHHH!! I'M TIREEEEEDDDDDD!!!!!!
Hindi ba siya napapagod? SILA? Yaaaahhhhh!! Ayaw ko pa na mang masundan nila ako sa school. Mas binilisan ko pa ang takbo ko ng nasa loob na kami ng school. And suddenly, I saw my brother together with his steel gang members.
Na-excite ako bigla at nakalimutang may mga sumusunod pala sa akin. They didn't see me because they’re not facing my direction. When I'm near by their back, I JUMP AT THEM!!!!
"HELLOOOOOOO!!!!! " I said to them with a happy voice despite the tiredness I am feeling right now.
They all faced me with disgusting reactions all over their faces. Ai wait!!!! Di ba nila ako nakilala?
Realization hit me!! I'm wearing a coat with sunglasses and I put makeup on my face. Hindi pa kasi nila ako nakikita ng may make up kaya siguro hindi nila ako nakilala.
"Who are you?" Sky ask disgustingly kasi siguro may bigla na lang yumakap sa kanila sa likuran.
"Don't you know that it hurts? Also, how dare you do that!! " Arvin said plainly
“It's rude when you jump with SOMEONE YOU DON'T KNOW." Maximus, with his ever politenes— hindi niya kaya siguro na punain ako kasi nga nag mukha pa akong babaeng-babae— said habang siya ay nakakunot noo.
I smiled at them then I stretched my arms like I'm waiting for a BIG HUG.
"Dear brothers!!!! I am RAIN MAIA SMITH. I'M BAAAAAAAACCCCCKKKKK!!!" excited kong sabi ng may kalakasan sa kanila.
Natulala silang lahat sa akin. Di siguro sila makapaniwala sa nakikita nilang ako ngayon. Eh? Ganun ba ako ka-gwapo para MATULALA sila sa anyo ko ngayon? Hihihi. Nawala ang ngiti ko ng may humila sa akin.
LAGOT!!!
YUNG HUMAHABOL SA AKIN!!!!
Shit!!!!
I FORGOT!!!!!
Nalimutan kong may humahabol pala sa akin.
"Your going with me." humihingal na sabi niya with a heavy accent. Ipina-ngalandakan tuloy nila na foreigners sila.
Bago pa ako makasagot, may humila sa akin palayo sa humahabol sa akin. Pagtingin ko kong sino yun.
*Gulp*
SCARY!!!!
Si Kuya Sky!!
And—
Madilim ang mukha niya na nakatingin sa lalaki at matalim ang tingin niya dito.
"Hey dude!!! If you love your life. RUN!! Before I kill you!!!! " cold na sabi ni Kuya Sky
I know the man is very nervous right now. Pero matigas pa rin talaga. Hinila pa rin niya ako mula kay Kuya Sky.
"DUDE!!! Don't middle between me and my boyfriend!!" maangas na sabi ng lalaki sabay hawak sa aking braso at hinila ako papalapit sa kanyang katawan para i-back-hug ako.
A-ano daw?
Boyfriend?
AKO?
Dali-dali akong lumayo sa kaniya at sinampal siya. Mukhang nainsulto naman ang lalaki kasi sasampalin din sana niya ako but Kuya John catch it for me. After that, Kuya Sky and Steel gang went in front to protect me.
Oh well!!
Maganda na rin kasi pagod pa ako sa kakatakbo kanina. I might as well, go with the flow. Let my brother and his gang members handle this situation.
Hahaha!!!
COMING BACK is not that BAD after all!!