"Ne olursa olsun, pes etmeyin…"
Bazen hayat öyle ağır gelir ki insanın üzerine, nefes almak bile taş taş üstüne yığılmış gibi zorlaşır. Gözyaşların sessizce akar, sesin boğazına düğümlenir, kimsenin anlamadığını düşündüğün bir karanlığın içinde kalırsın. Yalnızsındır… ya da öyle hissedersin.
Ama bil ki, karanlık sonsuza kadar sürmez. Her gecenin bir sabahı, her fırtınanın bir dinmesi vardır. Bazen sadece bir adım daha atmak, bir nefes daha almak, bir gün daha dayanmak yeter… O küçük adım, bir gün seni ışığa çıkarabilir.
Ne kadar derin yaraların olursa olsun, sen hâlâ ayaktasın. Bu, zayıf olduğunun değil; aksine, ne kadar güçlü olduğunun kanıtıdır. Her yara seni daha da güçlü kılar, her gözyaşı seni biraz daha büyütür.
İnsan bazen düşer, ama gerçek cesaret yere düşmemekte değil, düştüğün yerden yeniden kalkabilmektedir. Dünyanın sana karşıymış gibi hissettirdiği anlarda bile… sen içinde bir savaşçı taşıyorsun.
Unutma: En karanlık anlar, sabaha en yakın anlardır. Ne olursa olsun… kim ne derse desin… kaç kez kırılırsan kırıl…
Pes etme.
Çünkü senin hikâyen henüz bitmedi. Çünkü senin yaşayacağın güzel günler, sarılacağın insanlar, yeniden güleceğin anlar var. Belki bugün yorgunsun ama yarın, işte o yarın, senin yeniden doğduğun gün olacak.
Sen değerlisin. Güçlüsün. Ve ne olursa olsun, bu hayatı yeniden kuracak kadar dirençlisin.