Shit!!
Shit!!
Shit!!
Lagot ako kay Kuya Sky.
Kalat na sa buong mundo ang nangyari sa arena, na sa kasamaang palad, nasuntok ako ng Leader ng Tiger Claw, si White Tiger.
Jeezz!!
Nakakainis may kumuha pala ng picture at ginawa iyong post.
"Rain!! Calm down." pagpapa-kalma sa akin ni Hunter.
"Paano ako kakalma? Magagalit sa akin si Kuya. Makakarating panigurado yun sa kanya!!! "nag-he-hysteria na sabi ko.
"Hay naku leader!! Gangster ka!! Natural masusuntok ka. Ano akala ng kapatid mo sayo? Bulletproof? " sabi na man ni Yuri
Pano na yan. Anong gagawin ko. Dagdag mo pa na may humahanting ngayon sa akin. Jeezz!! Alam na rin ng Steel gang na ako si Phoenix. Pano kasi nadulas si Kuya Sky. Uunahan ko na kayo. Di ako galit. Naiintindihan ko naman si Kuya Sky pero ayaw kong nagagalit siya sa akin.Hayyy!!
Napatigil ako bigla.
"Quiet. " anas ko bigla sa mga kasama ko habang patuloy akong nakikiramdam sa paligid.
Tumigil na man sila.
After a while, I heard footsteps. Banayad lang yun. Ingat na ingat. At madami.
Inilabas ko ang twin gun ko.
Alam kong alam na ng kagrupo ko kong ano ang nangyayari. Naging alerto na rin sila at inilabas nila ang kanya-kanyang armas.
I silently go to the window.
Tumanaw ako sa labas.
Ang dami nila.
Pero--
WE ARE THE SLAYERS!!
Kaya namin yan.
"Misha, you know what to do. Use your favorite rifle and shoot all the ones you see. Hunter, watch their every move and monitor us. Tricka and Yuri, I want you in the tree's. Take down all the ninjas. Macrinus,u go yo to the third floor. Knight, second floor. Nickolai, first floor. " Utos ko sa kanila.
"How about you?? " tanong sa akin ni Knight.
"Hhmm? Ako? Sa labas. " sabi ko then I smiled
"Now go!! " sabi ko ulit.
Lahat kami, nag hiwa-hiwalay na.
Lumabas ako.
Bago pa man ako makalabas--
"Stop right there. Upcoming three targets." biglang salita ni Hunter sa air piece ko.
"Yokai!! (Roger) " sagot ko.
Lahat kami merong air piece para sa komunikasyon na min. At gaya nga ng sabi ni Hunter. May nakasalubong akong tatlo sa kanila. Babarilin na sana nila ako ngunit mas mabilis ako sa kanila. Naglabas ako ng tatlo ding daggers at ibinato ko yun sa tatlo. Sunod -sunod. Lahat ng yun tumama sa noo nila.
Truthfully, wala akong pakialam kong makakapatay ako sa kanila. Dahil kong hindi ko sila papatayin . Ako ang mamamatay. Kami!! UNA-UNAHAN LANG.
Tuluyan na akong lumabas at ngayon, nasa garden na ako. Ramdam ko na maraming nakapaligid sa akin.
Hindi ako natatakot. Bagkus, na-e-excite pa ako. Lumabas na silang lahat. Pinalibutan nila ako. Lahat sila nakahawak ng katana, kunai, shurikens at iba pa. Maya-maya lang, binato nila ako ng kanilang shurikens.
Ginamit ko ang technique ko-- Shadow-- para pang-iwas sa mga ibinabato nila. Eto din yung ginamit kong technique sa laban namin ng Tiger Claw.
I sway my body to the left then to the right. Faster and faster. Lahat ng shuriken at mga daggers na papunta sa akin, iniiwasan ko. At ang iba nun, I catches them then I throw them back at lahat ng iyon, sinisigurado kong tumatama sa kanilang mga dibdib. Tumagal iyon ng ilang minuto. When they saw that it does nothing, they stopped throwing those shurikens and daggers.
As for me, I stop using my shadow technique. After a while of staring through them, I smirked. I grip my twin gun tighter as I jump backward when three of them run towards me and they slash their sword. I shoot them to the heart while I am in the air. Then after that, I Summersault and kick the one's whose in my back. I tumbled three times backwards when some of them shot me many times. Binaril ko ang mga bumaril sa kin.
Pagkatapos nun ay tumakbo ako palibot sa garden at ngumiti na naman ako ng makita ko silang nakikipagsabayan sa akin. Habang tumatakbo ako, I shot them one by one.
Minutes past. Ubos na sila. While I was standing there not minding the bloody bodies near me, I heard footsteps that was nearing me. I just dropped my hand and after that, lumitaw na sa harapan ko ang mga miyembro ko.
"Tapos na? "tanong ko sa kanila.
"Yes! All is clear now. " sagot sa akin ni hunter, as she normally did, using his ever serious but soft spoken voice, na nasa computer room niya. Ang kanyang safe haven.
"Good. "sabi ko.
Tinignan ko ang mga nasa harap ko. Lahat sila. Bakas ang dugo sa kanya-kanyang damit pati na sa mukha. They have small cuts but I saw that they're not bothered by them so I guessed it's okay.
I'm glad.
"You need to go back to Philippines Leader. " sabi ni Hunter na lumitaw bigla sa likod ko.
"His right. " pagsang-ayon ng iba.
"Paano kayo? " tanong ko sa kanila.
"We are fine here. "Sagot ni Knight.
"But---"
"No buts. " putol sa akin ni Nickolai.
"Okay. " sang ayon ko na lang. Habang bumuntong hininga.
Alam ko na ang nangyayari. I need to go back to the Philippines immediately. 'Cause Japan is no longer safe for me for now. I need to unwind. To take a break, while my people will search who is aiming for me.
"I guessed this is a goodbye. " wika ko sa kanila.
"No, this isn’t." Sagot ni Misha
"You know it’s not permanent. Chīsana ko (little one)" Pagpapatuloy ni Tricka.
"We'll see each other SOON. " sabi na man ni Knight.
"'Cause we will miss you." sabi naman ni Macrinus.
Tumingin ako sa kanila. They were all looking at me worriedly.
Okay. Fine. I need to run away. FOR NOW!!
RUNNING AWAY for those who want to KILL ME!! But of course, it’s not because I am a coward. I just want to know what they will do, we want to know how it will go once they know that I leave.
(Insert
RUNAWAY
by Linkin Park.
I wanna runaway
Never say goodbye
I wanna know the truth
Instead of wondering why
I wanna know the answers
No more lies
I wanna shut the door
And open up my mind. . . .. . . .. . .)
“Sayōnara, Nihon. Imanotokoro wa. (Goodbye Japan. For now.)”