Taş odanın titremesi derinleşti; yerin altındaki kadim bir şey uyanıyormuş gibi titreşim tabana yayıldı. Tavanlardan ince gri kül parçaları süzülüyor, Aras ile Lira'nın etrafına sessizce serpiliyordu.
Lira'nın omuzları kasıldı.
"Çok yakınlar," diye fısıldadı.
Aras, denge bulmak için elini duvara bastırarak doğruldu.
Göğsündeki yanma—gri ışığın çarptığı yer—yeniden atmaya başlamıştı; acı her nabızla daha da keskinleşiyordu.
"Ne geliyor?" diye sordu.
"Külbağlılar," dedi Lira, öndeki dar geçide doğru ilerleyerek.
"Derinlerin avcıları. Düşenleri toplarlar… özellikle de işaretlenmiş olanları."
Aras'ın eli istemsizce göğsüne gitti.
Deri altında hafif bir parıltı vardı.
"Peki kim işaretledi?"
Lira yüzünü buruşturdu, göğsüne işaret etti.
"Bu. Saklayabiliyorsan sakla. Görürlerse… hiç kimse geri dönmez."
Ama artık çok geçti.
Aras'ın kaburgalarının altındaki nabız birden yükseldi—parlak, sıcak, canlı bir patlama gibi.
"Şimdi değil," diye tısladı Lira.
Aras'ın nefesi kesildi.
"Ben… ben bunu kontrol edemiyorum."
İçindeki ışık dışarı doğru itiliyor, onun iradesini tamamen yok sayıyordu.
Ve sonra…
Havadaki kül taneleri dönmeye başladı.
Görünmez bir girdaba kapılmış gibi yükseliyor, kendi çevrelerinde döne döne birleşiyorlardı.
Semboller oluştu.
Sonra şekiller.
Sonra—
Kelimeye dönüştüler.
Lira hiçbir şey görmedi.
Sadece Aras'ın gözleri dehşetle büyüdü.
[SİSTEM UYANIYOR — KÜL-ALEV TOHUMU TESPİT EDİLDİ]
Çekirdek Türü: Kül-Alev Tohumu
(Zayıf Form — Kırılgan, Uykuda, Büyüyor)
Işık Parçası Aktivasyonu: %3
STATÜLER BAŞLATILDI
Can: 12Kuvvet: 9Direnç: 15Algı: 14Tepki: 11Korozyon Toleransı: 10İç Işık Kontrolü: 4Işık Kapasitesi: 3
UYARI:
Işığın, gücünden daha hızlı uyanıyor. Bu dengesizlik Külbağlıları kendine çeker.
Semboller dağıldı, kül taneleri tekrar havaya karıştı.
Aras sendeleyerek geri çekildi, nefesi boğazında düğümlendi.
"Aras!" Lira kolundan tuttu. "Ne oldu? Ne gördün?"
"Bir… şey gördüm. Bir mesaj. Bana 'Kül-Alev Tohumu' dedi."
Lira olduğu yerde dondu.
Gözleri, Aras'ın hiç beklemediği bir korkuyla büyüdü.
"Bu… imkânsız," diye fısıldadı.
"Kül-Alev sadece… hayır. Hayır, burada olmaz. Şimdi hiç olmaz."
Aras bir şey sormaya kalmadan, arkalarındaki geçitten ritmik bir ses yankılandı—
tok… tok… tok…
sanki kemik, taşa vuruyordu.
Lira'nın yüzü bembeyaz kesildi.
"Seni buldular."
Aras'ın derisinin altında bir ışık daha patladı.
"Hayır!" diye tısladı Lira. "İşaret bir kez daha tepki verirse duvarları parçalarlar."
Koridorun ucunda bozuk şekilli bir siluet belirdi—uzun, ince, yanlış.
Üzerine kül ikinci bir deri gibi yapışmıştı.
Aras'ın omurgası boyunca buz gibi bir nefes yürüdü.
"Koş," dedi Lira alçak bir sesle.
"Şimdi koş. Işığın onları çağırıyor."
Külbağlı tısladı—kırık bir flütün içinden çıkan ölü hava gibi.
Aras daha fazla teşvike ihtiyaç duymadı.
Lira ile birlikte karanlığa doğru fırladı.
Arkalarında Külbağlılar hareketlendi—ve tüneller titredi;
sanki dağın kendisi Kül-Alev Tohumu'nu tanımış
ve ona açlık duymuş gibiydi.