ជំពូកទី១៖ បច្ចេកវិទ្យាក្នុងបុរីរស្មី (Tech in Borey Reaksmey)
ឈុតបើកឆាក៖ ភាពចម្លែកក្នុងពន្លឺ
បីខែបានកន្លងផុតទៅតាំងពី សុធា និង ណារីតា បានបិទច្រកទ្វារវិញ្ញាណ។ សម្ព័ន្ធភាពនៃពន្លឺនិងស្រមោល របស់ពួកគេដំណើរការយ៉ាងរលូនក្នុងនាមជា អ្នកយាមទ្វារវិញ្ញាណ។
ប៉ុន្តែភាពស្ងប់ស្ងាត់នេះមិនបានយូរអង្វែងឡើយ។ យប់មួយ ណារីតា បានទទួល សារអាសន្នសម្ងាត់ ពីទីក្រុង បុរីរស្មី។ នាងនិង សុធា ក៏ធ្វើដំណើរទៅកាន់ទីនោះភ្លាមៗ។
នៅពេលដែលពួកគេទៅដល់ បុរីរស្មី មិនមែនមានភាពងងឹត ឬវិញ្ញាណអាក្រក់ទេ តែជា ពន្លឺដ៏ច្រើនហួសហេតុ។ ទីក្រុងត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយ បង្គោលភ្លើងពណ៌ខៀវ ដែលបញ្ចេញសំឡេងរំខានខ្លាំងណាស់។
"វាមិនមែនជាអាគមទេ" សុធា ខ្សឹប។ "វាជា បច្ចេកវិទ្យា... វាមាន ក្លិនដែក និង ថាមពលមេកានិច"។
ឈុតកណ្តាល៖ ប៉មត្រួតពិនិត្យថ្មី
ពួកគេបានចូលទៅក្នុង សាលាមហាមន្តអាគម ម្តងទៀត ដែលជាកន្លែងដែល ណារីតា ធ្លាប់សិក្សា។ ពួកគេបានជួបជាមួយ អ្នកនាំសារ ដែលជាសិស្សម្នាក់ដែលនៅតែស្មោះត្រង់នឹង អាគមបុរាណ។
"លោកគ្រូ សុគន្ធ គាត់បានត្រឡប់មកវិញហើយ" អ្នកនាំសារនិយាយ។ "គាត់បានបង្កើត ប្រព័ន្ធការពារថ្មី សម្រាប់ បុរីរស្មី។ គាត់ថា អាគមបុរាណ ខ្សោយពេក"។
សុគន្ធ ធ្លាប់ជា វិស្វករអាគម ដែលត្រូវបានបណ្តេញចេញកាលពី១០ឆ្នាំមុន ដោយសារគាត់ព្យាយាមលាយបញ្ចូល អាគម ជាមួយ បច្ចេកវិទ្យាដែក។
"គាត់កំពុងប្រើបង្គោលទាំងនោះដើម្បី បឺតយកថាមពល ពី គ្រីស្តាល់ជីវិត ដើម្បីផ្តល់ថាមពលដល់ ប្រព័ន្ធមេកានិចរបស់គាត់!" អ្នកនាំសារពន្យល់។
សុធា ប្រើ ភ្នែករបស់ស្រមោល របស់គាត់ដើម្បីមើលប៉មថ្មីនោះ។
"បង្គោលទាំងនោះបញ្ចេញ រលកអាគមមេកានិច ដែលរំខានដល់ អាគមធម្មជាតិ។ ណារីតា! ពន្លឺ របស់អ្នកក៏អាចត្រូវបានរំខានដោយវាដែរ" សុធា ព្រមាន។
ឈុត climax តូច៖ ការបំបែកខ្លួនក្នុងពន្លឺ
ណារីតា ព្យាយាមប្រើ អាគមព្យាបាល របស់នាងដើម្បីបំបែក បង្គោលភ្លើងខៀវ តូចមួយ។ ប៉ុន្តែភ្លាមៗនោះ នាងមានអារម្មណ៍ថា ថាមពលពន្លឺ របស់នាងចុះខ្សោយ។
"វាមិនដំណើរការទេ! អាគមរបស់ខ្ញុំមិនអាចភ្ជាប់ជាមួយរូបធាតុមេកានិចនេះបានទេ!" ណារីតា ស្រែក។
សុធា ញញឹមស្ងួត។ "ខ្ញុំធ្លាប់ប្រាប់អ្នកហើយថា ពន្លឺ មិនមែនជាដំណោះស្រាយចំពោះអ្វីគ្រប់យ៉ាងនោះទេ។ ដល់ពេលប្រើ ស្រមោល ហើយ"។
សុធា បានបាញ់ ដាវស្រមោល មួយរបស់គាត់ទៅកាន់បង្គោលនោះ។ អាគមស្រមោល របស់គាត់បានឆ្លងកាត់ រលកមេកានិច របស់បង្គោលនោះ ហើយបានបំផ្លាញវាយ៉ាងងាយស្រួល។
"បច្ចេកវិទ្យា នៅតែជា រូបធាតុ។ ហើយ ស្រមោល អាចគ្រប់គ្រងរូបធាតុបាន" សុធា ពន្យល់។
ឈុតបញ្ចប់៖ គោលដៅថ្មី
ពួកគេបានដឹងថា សត្រូវថ្មីនេះទាមទារយុទ្ធសាស្ត្រខុសពីមុន។
ណារីតា នឹងប្រើ អាគមពន្លឺនិងផ្កា របស់នាងដើម្បី ការពារ ខ្លួនពី រលកមេកានិច និងដើម្បី តាមដាន ចលនារបស់ប្រព័ន្ធបច្ចេកវិទ្យា។
សុធា នឹងប្រើ អាគមស្រមោល របស់គាត់ដើម្បី វាយប្រហារផ្ទាល់ ទៅលើ បង្គោលត្រួតពិនិត្យ និង ឧបករណ៍មេកានិច ទាំងអស់។
"យើងត្រូវទៅ រោងចក្របច្ចេកវិទ្យាចាស់" សុធា និយាយ។ "វាជាកន្លែងដែល សុគន្ធ លាក់ខ្លួនតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ"។
ណារីតា ងក់ក្បាល។ "ខ្ញុំនឹងប្រើ ភ្នែកមើលធ្លុះការពិត ដើម្បីស្វែងរក ចំណុចខ្សោយ របស់បច្ចេកវិទ្យារបស់គាត់"។
សម្ព័ន្ធភាពនៃពន្លឺនិងស្រមោល ឥឡូវនេះត្រូវតែប្រឈមមុខនឹង អនាគត ដែលគំរាមកំហែងដល់ អាគមបុរាណ ទាំងមូល។